3 Nisan 2010

Sanırım en iyisi vazgeçmek. Boşa kürek çekiyorum. Nefret ediyorum bundan. Ama bekleyeceğim. あなたは私のしているので ..

Hani inanırsam olurdu? Hani isteseydim gerçekleşirdi? Yine de yılmayacağım. Seni görmeden, bir kez olsun sana bakmadan bunu bırakmayacağım.

Belki de kötüyüm, evet. Belki de bencilim. Ama şunu biliyorum ki, inadımdan vazgeçmeyeceğim. O kadar büyüttüğüm seni, başı boş bırakmayacağım.

Herşeye rağmen, seni merak ediyorum. Seni seviyorum değil, seni arzulamıyorum bile. Sana değer vermiyorum. Seni, merak ediyorum. Seni gördüğüm zaman, işte hayatıma o zaman yön vereceğim. Ya seni deliler gibi isteyeceğim, yada siktir olup gideceksin diğer herkes gibi.

Peki tamam, herşeye eyvallah. Neden seni bıraktığım zaman, benim peşimden geliyorsun? Neden sende beni merak ediyorsun? Neden yalanlarına kanıyosun? Daha dün acımadı mı yüreğin? Daha dün dert yakınmadın mı çürümüş, paslanmışlardan?

1 yorum: